Omdat het weer in Frankrijk er niet beter op zou worden, hebben we besloten om vandaag naar huis te rijden. En inderdaad was het weer beroerd. Tot aan Brussel hebben wij regen gehad, dus waren wij ondanks dat de vakantie eerder voorbij was, blij met onze keuze.
Inmiddels staat de camper weer op stalling en moeten wij weer enkele maanden wachten, voordat we weer een rit kunnen maken.
Leuk dat je ons tijdens onze reis door Italië hebt gevolgd en wie weet tot volgend jaar.
Erik en Angeline Tijsse Klasen
zondag 4 oktober 2015
zaterdag 26 september 2015
Dag 18, Op naar Beaune
Wij hebben besloten om wat noordelijker te gaan (richting huis). De bedoeling is om nog een paar overnachtingen te doen, voordat wij echt richting huis vertrekken.
Een leuke camping gevonden in het plaatsje Beaune. Een rit van een kleine 580 kilometer.
Via de Franse snelwegen is dat goed te doen. Bij camping Mun Les Cent Vignes aangekomen bleek die vol te zijn. Een teleurstelling omdat wij leuke reacties over deze stadscamping gelezen hadden en dat eens zelf wilden bekijken.
Dus op naar het nabij gelegen plaatsje Savigny Les Beaune, waar wij ook een camping gespot hadden. Op camping Les Premiers Prés was nog wel plaats. Deze camping deed ons denken aan een charmecamping.
Geen grote camping, wel ruime plaatsen. Een mooi toiletgebouw.
Vanaf de camping kun je diverse wandeltochten maken.
Een grote supermarkt (E Leclerq) ligt zo'n 7 kilometer van de camping vandaan.
Een leuke camping gevonden in het plaatsje Beaune. Een rit van een kleine 580 kilometer.
Via de Franse snelwegen is dat goed te doen. Bij camping Mun Les Cent Vignes aangekomen bleek die vol te zijn. Een teleurstelling omdat wij leuke reacties over deze stadscamping gelezen hadden en dat eens zelf wilden bekijken.
Dus op naar het nabij gelegen plaatsje Savigny Les Beaune, waar wij ook een camping gespot hadden. Op camping Les Premiers Prés was nog wel plaats. Deze camping deed ons denken aan een charmecamping.
Geen grote camping, wel ruime plaatsen. Een mooi toiletgebouw.
Vanaf de camping kun je diverse wandeltochten maken.
Een grote supermarkt (E Leclerq) ligt zo'n 7 kilometer van de camping vandaan.
Dag 17, Fréjus
Dag 17, Fréjus
Vandaag zijn wij vanaf de camping naar Fréjus gefietst. Een lekkere tocht, waarbij je wel rekening moet houden met het voorbij razende verkeer en een 2-tal heuvels die je over moet.
Op ongeveer 2 a 3 kilometer van de camping ligt een winkel van Déclathon. Altijd leuk om daar even een kijkje te nemen. Bovendien hebben ze daar free wifi.
Wij waren op maandag in Fréjus en bijna alles was dicht, op de restaurantjes na dan. Wij hebben wel de indruk dat in het hoogseizoen dit een hele mooie, bedrijvige stad zal zijn.
Vandaag zijn wij vanaf de camping naar Fréjus gefietst. Een lekkere tocht, waarbij je wel rekening moet houden met het voorbij razende verkeer en een 2-tal heuvels die je over moet.
Op ongeveer 2 a 3 kilometer van de camping ligt een winkel van Déclathon. Altijd leuk om daar even een kijkje te nemen. Bovendien hebben ze daar free wifi.
Wij waren op maandag in Fréjus en bijna alles was dicht, op de restaurantjes na dan. Wij hebben wel de indruk dat in het hoogseizoen dit een hele mooie, bedrijvige stad zal zijn.
Dag 16, Op naar Fréjus
Dag 16, Op naar Fréjus
Omdat wij vandaag niet meer naar Cinque Terre konden, vanwege de stakingen er verder in Deiva Marina weinig te beleven viel, hadden wij besloten om te vertrekken. Volgens de weersvoorspelling zou het in deel van Italië, waar wij waren, slecht weer worden, terwijl in Zuid Frankrijk het redelijk zou zijn.
Wij besloten daarom om naar Fréjus te rijden, een tocht van zo'n drie en half uur over de Autostrada en de Franse snelwegen. Het werd iets langer, want de weersvoorspellingen waren juist en wij hebben onderweg noodweer gehad. De wegen in Italië kunnen een hoosbui niet goed verwerken en er blijft dan ook veel water op de weg staan. Het was zelfs zo slecht, dat het verkeer op een behoorlijk lang stuk niet harder vooruit kwam dan 40 kilometer per uur.
In Fréjus aangekomen op zoek naar camping La Favet. Een kleine camping die volgens de ACSI beoordeling ons enorm aansprak. Helaas deze camping was al gesloten (13 september). Dan maar een andere camping zoeken. Aangekomen bij Camping Les Pines Parasols, bleek de receptie pas om 14:00uur open te gaan. Het campingterrein lag er ook al verlaten bij. Het sanitair-gebouw dat wij tegenkwamen op onze wandeling over de camping was al op slot. Dat gaf ons geen goede indruk, dus op naar de volgende. Gelukkig lag tegenover deze camping nog een camping (camping Fréjus), maar ook daar al een gesloten receptie. Op camping La Baume was nog wel wat vertier, ook al was dat niet veel, maar wij besloten hier maar te blijven. Het is een prima camping voor gezinnen met jonge en oudere kinderen. Er is een gigantisch mooi zwembaden-complex aanwezig, dus de kinderen zullen zich daar goed kunnen vermaken.
Er zijn meerdere toiletgebouwen aanwezig, sommige zijn al wat verouderd. Er wordt gebruik gemakt drukknoppen voor het water, waardoor het water niet echt goed warm wordt. Wanneer je de knop ingedrukt houdt, krijg je na een paar minuten voldoende heet water om lekker te kunnen douchen.
Toen wij er waren werd en 1 keer per dag "schoongemaakt". Met een tuinslang werd de boel afgespoten en dat was het dan.
Als je op deze camping zou willen verblijven, houdt dan wel rekening met de snelweg die vlak langs de camping loopt en je de hele dag (ook 's nachts) de auto's voorbij hoort razen.
Op slechts 3 minuten fietsen van de camping ligt een grote supermarkt (Lidl).
Omdat wij vandaag niet meer naar Cinque Terre konden, vanwege de stakingen er verder in Deiva Marina weinig te beleven viel, hadden wij besloten om te vertrekken. Volgens de weersvoorspelling zou het in deel van Italië, waar wij waren, slecht weer worden, terwijl in Zuid Frankrijk het redelijk zou zijn.
Wij besloten daarom om naar Fréjus te rijden, een tocht van zo'n drie en half uur over de Autostrada en de Franse snelwegen. Het werd iets langer, want de weersvoorspellingen waren juist en wij hebben onderweg noodweer gehad. De wegen in Italië kunnen een hoosbui niet goed verwerken en er blijft dan ook veel water op de weg staan. Het was zelfs zo slecht, dat het verkeer op een behoorlijk lang stuk niet harder vooruit kwam dan 40 kilometer per uur.
In Fréjus aangekomen op zoek naar camping La Favet. Een kleine camping die volgens de ACSI beoordeling ons enorm aansprak. Helaas deze camping was al gesloten (13 september). Dan maar een andere camping zoeken. Aangekomen bij Camping Les Pines Parasols, bleek de receptie pas om 14:00uur open te gaan. Het campingterrein lag er ook al verlaten bij. Het sanitair-gebouw dat wij tegenkwamen op onze wandeling over de camping was al op slot. Dat gaf ons geen goede indruk, dus op naar de volgende. Gelukkig lag tegenover deze camping nog een camping (camping Fréjus), maar ook daar al een gesloten receptie. Op camping La Baume was nog wel wat vertier, ook al was dat niet veel, maar wij besloten hier maar te blijven. Het is een prima camping voor gezinnen met jonge en oudere kinderen. Er is een gigantisch mooi zwembaden-complex aanwezig, dus de kinderen zullen zich daar goed kunnen vermaken.
Er zijn meerdere toiletgebouwen aanwezig, sommige zijn al wat verouderd. Er wordt gebruik gemakt drukknoppen voor het water, waardoor het water niet echt goed warm wordt. Wanneer je de knop ingedrukt houdt, krijg je na een paar minuten voldoende heet water om lekker te kunnen douchen.
Toen wij er waren werd en 1 keer per dag "schoongemaakt". Met een tuinslang werd de boel afgespoten en dat was het dan.
Als je op deze camping zou willen verblijven, houdt dan wel rekening met de snelweg die vlak langs de camping loopt en je de hele dag (ook 's nachts) de auto's voorbij hoort razen.
Op slechts 3 minuten fietsen van de camping ligt een grote supermarkt (Lidl).
Dag 15, Cinque Terre
Vandaag zijn wij vroeg aangereden, want de camping die wij op het oog hadden, staat bekend als zijnde druk. Via de Autostrada is het een uur en vijftien minuten rijden. Om ongeveer 11:00 uur kwamen wij aan bij Camping La Sfinga in Deiva Marina. Wij konden kiezen uit 3 nog vrije plaatsen. Een half uurtje later stond de camping vol. Ook hier voordeel met de ANWB Camping Key Card.
De eigenaar van de camping rijdt met een busje tussen de camping en het treinstation op en neer. Deze service is gratis.
Wij kozen ervoor om het (vanaf Deiva Marina) tweede plaatsje als eerste te bezoeken. Plaatsje heet Varenzza. In de trein er naar toe was het druk en op het station nog drukker, omdat er veel toeristen uit, maar ook veel toeristen in willen. Als je eenmaal uit de drukte bent, kijk je je ogen uit.
Smalle huisjes, de een nog mooier dan de ander en allemaal in een andere kleur geschilderd. Smalle steegjes, veel trappen.
Het is wel toeristisch, veel winkeltjes en restaurantjes, de een nog knusser dan de ander.
Wat de zeker moet doen in dit plaatsje is de kasteelruïne bezoeken. Het is even een klim, maar echt de moeite. Niet zozeer de ruïne, maar het uitzicht wat je daar hebt. Je kijkt uit over de haven en de zee. De zee is daar echt zo zoals je die op foto's ziet. O zo mooi blauw.
Wij besloten om het dorpje Montrosso (eentje terug voor ons) te doen. Dat viel ons enigszins tegen. Dit dorpje is namelijk een badplaats. Zodra je het station uitloopt stap je op de boulevard van het strand. Wij zijn rechts af gelopen richting Fontera, omdat je dan via een smal pad op een mooi uitkijkpunt komt. Wel uitkijken, want het pad is niet overal goed toegankelijk.
Helaas konden wij de volgende dag de andere plaatsjes niet bezoeken, omdat de Italiaanse spoorwegen voor die dag een staking aangekondigd hadden.
Wij zijn die avond nog wel met shuttle-busje teruggegaan Deiva Marina om wat te eten. Dat hebben wij gedaan op de boulevard met uitzicht op zee bij hotel Caravella. Geen aanrader, het eten was redelijk, maar de bediening was gewoon slecht.
De eigenaar van de camping rijdt met een busje tussen de camping en het treinstation op en neer. Deze service is gratis.
Wij kozen ervoor om het (vanaf Deiva Marina) tweede plaatsje als eerste te bezoeken. Plaatsje heet Varenzza. In de trein er naar toe was het druk en op het station nog drukker, omdat er veel toeristen uit, maar ook veel toeristen in willen. Als je eenmaal uit de drukte bent, kijk je je ogen uit.
Smalle huisjes, de een nog mooier dan de ander en allemaal in een andere kleur geschilderd. Smalle steegjes, veel trappen.
Het is wel toeristisch, veel winkeltjes en restaurantjes, de een nog knusser dan de ander.
Wat de zeker moet doen in dit plaatsje is de kasteelruïne bezoeken. Het is even een klim, maar echt de moeite. Niet zozeer de ruïne, maar het uitzicht wat je daar hebt. Je kijkt uit over de haven en de zee. De zee is daar echt zo zoals je die op foto's ziet. O zo mooi blauw.
Wij besloten om het dorpje Montrosso (eentje terug voor ons) te doen. Dat viel ons enigszins tegen. Dit dorpje is namelijk een badplaats. Zodra je het station uitloopt stap je op de boulevard van het strand. Wij zijn rechts af gelopen richting Fontera, omdat je dan via een smal pad op een mooi uitkijkpunt komt. Wel uitkijken, want het pad is niet overal goed toegankelijk.
Helaas konden wij de volgende dag de andere plaatsjes niet bezoeken, omdat de Italiaanse spoorwegen voor die dag een staking aangekondigd hadden.
Wij zijn die avond nog wel met shuttle-busje teruggegaan Deiva Marina om wat te eten. Dat hebben wij gedaan op de boulevard met uitzicht op zee bij hotel Caravella. Geen aanrader, het eten was redelijk, maar de bediening was gewoon slecht.
Dag 14, Pisa
Vandaag zijn we naar Pisa gereden. Omdat de rit zonder de Autostrada maar zo'n 20 minuten langer duurde, besloten we deze te mijden. Een hele mooie rit door het Italiaanse land en Italiaanse dorpen. De weg is zoals je van de Italianen mag verwachten, niet best. Kuilen, hobbels noem maar op. Maar zeker de moeite waard.
Het ene dorpje is nog kleiner dan de ander. In één dorpje (ben de naam kwijt) is de doorgaande weg zelfs zo smal, dat er met stoplichten gewerkt wordt, zodat je geen tegenliggers tegenkomt.
De camping Torra Pedente ligt net iets buiten Pisa. Binnen 10 minuten lopen ben je bij de Toren van Pisa. Het sanitair-gebouw is gedateerd, maar was schoon. Er was plek genoeg, dus wij konden zelf een plekje uitkiezen. De meeste plekken waren overspannen met doek tegen de zon.
De ontvangst was prima. Ook hier korting met onze ANWB Camping Key Card.
Er is een zwembad op de camping aanwezig (badmuts verplicht).
Als je de Toren nog nooit gezien hebt, moet je die zeker gaan bekijken. Om en nabij de Toren is het erg druk met toeristen. Uiteraard hebben wij de Toren ook bewonderd, maar zijn ook verder Pisa in gewandeld. Dat is zeker de moeite waard. Overal kom je wel een historisch gebouw tegen.
Zelfs in de winkelstraat zie je die oude gebouwen. Men heeft er dan gewoon een winkel in gevestigd.
Wij hebben een halve dag in Pisa doorgracht en wij vonden dat voldoende, dus wij besloten om de volgende dag te verder te trekken.
vrijdag 11 september 2015
Dag 13, Castiglione del Lago
Na de tocht van gisteren, hadden we besloten om nog een dag aan het meer van Trasimeno te blijven om bij te komen en een rustdag te pakken.
Maar om een uur of 10 besloten we toch om de fiets te pakken en naar Castiglione del Lago te fietsen.
Een tocht van zo'n 7 kilometer langs de Italiaanse wegen. Een 80 kilometerweg zoals wij die kennen, maar dan met vele kuilen. Heijmans zou hier enkele jaren vooruit kunnen.
Ook hier geldt oppassen, omdat er geen fietspaden zijn.
Het historische centrum is prachtig om te zien. Er zijn veel kleine winkeltjes. Veel winkeltje met worst, kaas en wijn. En bij elk winkeltje kon je van de streekproducten proeven. In het centrum staat een kerk, die je gezien moet hebben, zo mooi. Ook hier gaat men overigens met de tijd mee, want een kaarsje branden gaat hier gewoon op elektriciteit.
Omdat het centrum zo hoog ligt heb je op verschillende punten een fantastisch uitzicht over het meer.
Maar om een uur of 10 besloten we toch om de fiets te pakken en naar Castiglione del Lago te fietsen.
Een tocht van zo'n 7 kilometer langs de Italiaanse wegen. Een 80 kilometerweg zoals wij die kennen, maar dan met vele kuilen. Heijmans zou hier enkele jaren vooruit kunnen.
Ook hier geldt oppassen, omdat er geen fietspaden zijn.
Het historische centrum is prachtig om te zien. Er zijn veel kleine winkeltjes. Veel winkeltje met worst, kaas en wijn. En bij elk winkeltje kon je van de streekproducten proeven. In het centrum staat een kerk, die je gezien moet hebben, zo mooi. Ook hier gaat men overigens met de tijd mee, want een kaarsje branden gaat hier gewoon op elektriciteit.
Omdat het centrum zo hoog ligt heb je op verschillende punten een fantastisch uitzicht over het meer.
donderdag 10 september 2015
Dag 12, Perugia
Vandaag zijn wij met de trein naar Perugia geweest. Op ongeveer 4 kilometer van de camping ligt in het plaatsje Terrontola het station. Wij zijn vanaf de camping te voet naar het station gegaan. Het is een wandeling van zo'n 50 minuten. In Italië kennen ze geen voetpaden, dus je moet dan gewoon langs de B-wegen lopen. Het is dus wel uitkijken. Maar ze zijn Italië wel gewend aan wandelaars langs de weg, want iedereen wijkt voor je uit.
Een kaartje voor de trein koste ons € 3,90 (enkele reis). Kaartje koop je net als in Nederland, gewoon bij een ticketautomaat. De treinreis naar Perugia duur ongeveer 41 minuten. Op het station in Perugia aangekomen, moesten wij wel even lachen. Wij hadden namelijk een heel andere voorstelling van een centraal station. Maar ja zo is Italië.
Wij hadden ons niet goed voorbereid op een dage Perugia, en we dachten naar het centrum te lopen. Tip: neem de bus. Het is namelijk een heel eind vanaf het station en je moet omhoog naar de historische stad. Maar eenmaal daar ben je die tocht snel vergeten, zo mooi.
Je hoeft gelukkig de klim niet helemaal te maken, want op een gegeven moment stuiten wij op roltrappen, die in het oude stadsgedeelte zijn gemakt en die je naar boven geleiden. Eenmaal daar kijk je je ogen uit en verbaas je je over de oude mooie gebouwen. Wat je ook zeker moet doen is het panorama terras bezoeken. Je hebt dan een schitterend uitzicht over een gedeelte van de stad en de vallei.
Een kaartje voor de trein koste ons € 3,90 (enkele reis). Kaartje koop je net als in Nederland, gewoon bij een ticketautomaat. De treinreis naar Perugia duur ongeveer 41 minuten. Op het station in Perugia aangekomen, moesten wij wel even lachen. Wij hadden namelijk een heel andere voorstelling van een centraal station. Maar ja zo is Italië.
Wij hadden ons niet goed voorbereid op een dage Perugia, en we dachten naar het centrum te lopen. Tip: neem de bus. Het is namelijk een heel eind vanaf het station en je moet omhoog naar de historische stad. Maar eenmaal daar ben je die tocht snel vergeten, zo mooi.
Je hoeft gelukkig de klim niet helemaal te maken, want op een gegeven moment stuiten wij op roltrappen, die in het oude stadsgedeelte zijn gemakt en die je naar boven geleiden. Eenmaal daar kijk je je ogen uit en verbaas je je over de oude mooie gebouwen. Wat je ook zeker moet doen is het panorama terras bezoeken. Je hebt dan een schitterend uitzicht over een gedeelte van de stad en de vallei.
 |
| Kleine impressie van Perugia |
Dag 11, Op naar het meer van Trasimeno
Wij hadden de weersvoorspellingen gezien in Frankrijk en in Italië. Omdat Frankrijk in onze laatste week niet zo'n mooi weer zou hebben in tegenstelling tot Italië, hadden we besloten om dan maar langer in Italië te blijven. We zakken wat verder de laars in op weg naar het meer van Trasimeno. Een tocht van ca. 120 kilometer via de autostrada. Vanuit Florence eerst en paar kilometer autoweg, dan ongeveer 80 kilometer autostrada en dan nog een kleine 30 kilometer over de Italiaanse B-wegen. Iedereen die al eens in Italië is geweest, weet hoe "goed" die wegen zijn.
Vorig jaar hebben wij 1 nacht op camping Badiaccia in Castiglione del Lago doorgebracht. Omdat dat zo'n uitstekende camping is, met schitterende sanitair-gebouwen besloten wij om die camping aan te doen. Er was natuurlijk, omdat het tegen het einde van het seizoen loopt voldoende plaats. Wij hadden een, mooie, voor Italië ruime plaats, dicht bij het meer gekozen.
Het sanitair-gebouw is nog net zo goed als vorig jaar, geen mankementen geconstateerd. Nog steeds free Wifi bij de bar en de cappuccino is nog steeds heel goed.
Deze dag hebben wij het ervan genomen en lekker met ons leesboek op een strandbed aan het meer doorgebracht.
Op een kleine 7,5 kilometer van de camping bevinden zich in het plaatsje Castiglione del Lago 2 grote supermarkten (een Lidl en een Familia).
Vorig jaar hebben wij 1 nacht op camping Badiaccia in Castiglione del Lago doorgebracht. Omdat dat zo'n uitstekende camping is, met schitterende sanitair-gebouwen besloten wij om die camping aan te doen. Er was natuurlijk, omdat het tegen het einde van het seizoen loopt voldoende plaats. Wij hadden een, mooie, voor Italië ruime plaats, dicht bij het meer gekozen.
Het sanitair-gebouw is nog net zo goed als vorig jaar, geen mankementen geconstateerd. Nog steeds free Wifi bij de bar en de cappuccino is nog steeds heel goed.
Deze dag hebben wij het ervan genomen en lekker met ons leesboek op een strandbed aan het meer doorgebracht.
Op een kleine 7,5 kilometer van de camping bevinden zich in het plaatsje Castiglione del Lago 2 grote supermarkten (een Lidl en een Familia).
maandag 7 september 2015
Dag 10, Florence
Wij hebben eerst een stuk door Florence gefietst, alvorens het centrum op te zoeken. Ondanks dat het ontzettend druk was en je niet alleen op fietspaden fietst is het goed te doen. Op deze maniert kom je op plekken die je anders niet ziet. Zo kwamen wij op een pleintje uit waar een kleine markt gaande was.
Toen we richting het centrum gingen keken we met verbazing naar de kleine straatjes met de vele restaurantjes. Wij hadden er voor gekozen om onze fietsen mee te nemen, omdat die nogal de aandacht trokken. Dat is ook goed te doen. Florence is een stad met velen pleinen, waar je van de ene verbazing in de andere valt. De Cattedrale di Santa Maria del Fiore moet je gezien hebben. Een prachtig bouwwerk, met vele kleuren. Toen wij er waren, was men druk bezig om het gebouw te restaureren. Ponte Vecchio (een brug over de Arno) is een brug, waarop alleen maar juwelierswinkeltjes te vinden zijn. Ook de moeite waard.
Na nog even door Florence geslenterd te hebben zijn we weer richting de camping gefietst om bij te komen van weer een fantastische dag in Italië.
zondag 6 september 2015
Dag 9, De rit naar Florence
's Morgens besloten wij om niet nog een nacht van € 28,00 te betalen om alleen maar op het strand te liggen. Wij zouden namelijk een rustdag houden. Spulletjes gepakt en de TomTom ingesteld voor Camping Michelangelo in Florence. Wij kozen voor de tolloze route die slechts 160km lang was en waar we drie uur en een kwartier over zouden doen. Echt een aanrader om die route te rijden. Je rijdt door diverse dorpjes en ziet veel van het Italiaanse landschap. Je moet wel bedacht zijn op diverse klimmen en haarspeldbochten. En zeker geen last hebben van hoogtevrees, want de Passo dei Mandrioli is 1183meter hoog. De afdalingen zijn op sommige stukken behoorlijk steil en bochtig.
Maar wij hadden dat niet willen missen!
Bij camping Michelangelo werd ons verteld dat zij al 2 jaar geen campers meer toestaan en verwezen ons naar camping Firenze. (de tweede camping op onze lijst). Camping Firenze is een echte camping voor degene die Florence willen bezoeken. Er zijn namelijk geen bar, restuarant, winkel of wat dan ook te vinden.
Wij werden netjes ontvangen en vriendelijk te woord gestaan. Onze ANWB Camping Keycard werd als ID-bewijs geaccepteerd, zodat wij niet een rijbewijs of ID-kaart hoefden achter te laten.
De sanitairgebouwen zijn mooi, netjes en vrij nieuw. Het leek ons dat alles op de camping vrij nieuw was. Er stonden namelijk allemaal vrij jonge bomen, dus er was ook geen schaduw hiervan te vinden.
Wij waren hier laat in het seizoen, dus nog plek voldoende. In de loop van de dag kwamen er steeds meer campers en het stond er toch aardig vol. Ga je in hoogeizoen is reserveren, denken wij, geen overbodige luxe.
Morgen staat een dagje Florence op het programma.
Maar wij hadden dat niet willen missen!
Bij camping Michelangelo werd ons verteld dat zij al 2 jaar geen campers meer toestaan en verwezen ons naar camping Firenze. (de tweede camping op onze lijst). Camping Firenze is een echte camping voor degene die Florence willen bezoeken. Er zijn namelijk geen bar, restuarant, winkel of wat dan ook te vinden.
Wij werden netjes ontvangen en vriendelijk te woord gestaan. Onze ANWB Camping Keycard werd als ID-bewijs geaccepteerd, zodat wij niet een rijbewijs of ID-kaart hoefden achter te laten.
De sanitairgebouwen zijn mooi, netjes en vrij nieuw. Het leek ons dat alles op de camping vrij nieuw was. Er stonden namelijk allemaal vrij jonge bomen, dus er was ook geen schaduw hiervan te vinden.
Wij waren hier laat in het seizoen, dus nog plek voldoende. In de loop van de dag kwamen er steeds meer campers en het stond er toch aardig vol. Ga je in hoogeizoen is reserveren, denken wij, geen overbodige luxe.
Morgen staat een dagje Florence op het programma.
Dag 8, Richting Torre Pedrera (nabij Rimini)
Wij hadden ons over de rit niet goed voorbereid. Zijn via de autostrada via Bologna gereden, maar kwamen er later achter dat we ook via de kust, via Ravenna hadden kunnen rijden. Dat was waarschijnlijk een mooiere tocht geweest. Na een kleine twee en een half uur kwamen we aan bij Camping Torre Pedrera. Deze camping ligt aan een doorgaande weg direct aan de boulevard en dus het strand. Deze camping moet je vergelijken met een boerencamping. Het sanitair-gebouw is zeer oud, maar wel schoon. De campingplaatsen liggen allen tussen bomen. Je krijgt het gevoel dat je in de achtertuin van een boerderij verblijft. Het heeft een zekere charme.
Toen wij er aan kwamen waren er slechts 2 van de 40 toeristische plaatsen bezet. De receptie zat dicht en we moesten ons melden in de bar/restaurant. Zeer vriendelijke eigenaresse die je naar de kampeerplaats begeleid. De prijs is zeker te hoog, voor wat je krijgt.
Het strand is voor het grootste deel privé-strand, waar je dus voor een plaatsje moet betalen. De zee is niet diep, dus ook voor kinderen geschikt.
Op de boulevard zijn diverse restaurantjes en winkeltjes te vinden.
Toen wij er aan kwamen waren er slechts 2 van de 40 toeristische plaatsen bezet. De receptie zat dicht en we moesten ons melden in de bar/restaurant. Zeer vriendelijke eigenaresse die je naar de kampeerplaats begeleid. De prijs is zeker te hoog, voor wat je krijgt.
Het strand is voor het grootste deel privé-strand, waar je dus voor een plaatsje moet betalen. De zee is niet diep, dus ook voor kinderen geschikt.
Op de boulevard zijn diverse restaurantjes en winkeltjes te vinden.
Dag 7, Dagje Venetië
Vandaag stond een dagje Venetië op het programma. Weer met de bus daar naar toe. Venetië is een mooie stad met vele mooie grachtjes en veel bruggetjes. Veel bezienswaardigheden. Te veel om allemaal te noemen en te beschrijven. Als je Venetië bezoekt kom je daar zelf wel achter.
Het is wel een stad om goed op te letten, want je kunt er zo verdwalen.
Het is wel een stad om goed op te letten, want je kunt er zo verdwalen.
Dag 6, Richting Venetië
Nu eens een keer geen lange tocht, maar slechts 140km. Wij hadden al wat voorwerk gedaan en wat campings in de buurt uitgezocht. Wij kwamen na een voorspoedige reis aan bij Camping Venezia Village. Er was plek en wij konden zelf een plekje uitzoeken op het terrein speciaal voor de campers. Wij beschikken over een ANWB Camping Key Card en daar kregen wij bij deze camping maar liefst € 12,00 korting per nacht (normale prijs 2015: € 30,00). Het aanschaffen van zo'n kaart is dus zeker de moeite waard (want ook camping Fossalta aan het Gardameer kregen wij € 6,00 korting per nacht op vertoon van die kaart). Als je contant betaald krijg je ook nog eens 5% korting.
De camperplaatsen bevinden zich op grindplaatsen en zijn mooi vlak. De plaatsen zijn niet groot, maar de camper kan er staan en het luifel kan uitgezet worden.
Het sanitair-gebouw is vrij nieuw heel netjes en schoon.
De bus (bus 5 of 19) naar Venetië vertrekt vlakbij de camping en een kaartje kun je bij de receptie kopen. Een retourtje kost (prijs 2015) € 3,00 per persoon.
Grote supermarkt (Lidl) ligt op ca. 10 minuten lopen van de camping.
De camperplaatsen bevinden zich op grindplaatsen en zijn mooi vlak. De plaatsen zijn niet groot, maar de camper kan er staan en het luifel kan uitgezet worden.
Het sanitair-gebouw is vrij nieuw heel netjes en schoon.
De bus (bus 5 of 19) naar Venetië vertrekt vlakbij de camping en een kaartje kun je bij de receptie kopen. Een retourtje kost (prijs 2015) € 3,00 per persoon.
Grote supermarkt (Lidl) ligt op ca. 10 minuten lopen van de camping.
 |
| Ons plekje en het toiletgebouw |
Dag 5, Wandeling naar Peschiera del Garda
Wij zijn vanaf de camping langs het Gardameer naar Peschiera del Garda gewandeld. Een wandeling van zo'n anderhalf uur. Het was schitterend weer, maar als we hadden geweten dat Peschiera del Garda ons zo tegenviel, hadden we beter iets anders kunnen ondernemen. Nadat we een cappuccino hadden gedronken en wat rondgeslenterd door het dorpje, zijn we teruggelopen naar de camping. Aldaar verkoeling gezocht in het zwembad en daarna bij de camper rust gehouden met een goed boek.
dinsdag 1 september 2015
Dag 4, de rit naar Italië
Wij waren vandaag al vroeg wakker, dus konden we alle op ons gemak doen. Toch waren we om 09:00uur al klaar, dus kon de reis beginnen. Wij hadden ervoor gekozen om via Innsbruck te rijden, zodat we de Brennerpas moesten nemen. Als je toch naar Italië rijdt, moet je die gehad hebben. Eerst de tank nog even vol gedaan, want de diesel in Oostenrijk is goedkoper dan in Italië.
Je rijdt eerst het dal uit, wat betekent dat je toch en afdaling maakt, want Huben ligt op 1180 meter.
Uiteraard zijn de uitzichten mooi om te zien, als je niet hoeft te rijden, want je moet goed opletten op de fietsers en de af en toe behoorlijk scherpe bochten. Zodra je op de A12 rijdt, gaat het lekker snel, ook dan kun je genieten van de bergen. Zodra je de A13 oprijdt richting Brenner gaat het l snel weer de bergen in. Een behoorlijke klim, maar voor onze camper geen probleem. De Brennerpas is schitternd om te zien. Aan de ene kant van de weg bergen, aan de andere kant de afgrond. Mooie uitzictchten op de groene bergen en de dorpjes die tegen/in de bergen zijn gebouwd. Zodra je Italiaanse grens passeert vrijwel direct de eerste tunnel, er zullen er nog vele volgen.
Om ongeveer 13:15uur waren we in Lazise. Eerst naar de supermarkt gereden, want er ook gegeten worden. De Lidl aldaar is niet zo groot, zoals wij die in Nederland kennen, maar er is voldoende te krijgen. Wel even doorrrijden naar de achterste parkeerplek, want voor bij de winkel kun je niet/moeilijk parkeren. Koel- en proviandkast vol en op naar camping Fossalta, die wij als eerste hadden genoteerd..
Daar aangekomen, werden we voor de receptie al welkom gegeten en in een golfkarretje over de camping gereden om de beschikbare plekke te bekijken en zelf een plaatsje uit te zoeken.
Mooi plekje gevonden in de schaduw van ee boom, nabij het sanitairgebouw. Het sanitair is groot, mooi en schoon. Er zijn voldonde douches en toiletten, zowel zit als hurk).
Je kunt op de camping wel plaatsen treffen die aflopen dus, stelblokken voor de wielen zijn geen overbodige luxe. Snel een bakkie koffie en dan zwembroek aan en op naar het Gardameer. Je loopt vanaf de camping zo naar het (kiezel)strand. Het water was heerlijk, niet zo koud als het Comomeer, waar wij vorig jaar waren.
's Avonds hebben wij een mooie wandeling langs het meer naar Lazise gemaakt. Een wandeling van zo'n 40 minuten. Zeker de moeite waard. Lazise is een mooi stadje met vele restaurantjes en mooie winkeltjes. Een mooi pleintje en mooie gebouwen. Bij de slijter een fles Limoncello gekocht, een heerlijke Italiaanse likeur (was ons door collega's aangeraden). Nog een lekker bakkie cappucino op het terras bij een klein barretje en toen de wandeling terug. Als je de wandeling gaat mken, neem dan net als wij een zaklamp mee. Het is namelijk op de meeste stukken donker.
Je rijdt eerst het dal uit, wat betekent dat je toch en afdaling maakt, want Huben ligt op 1180 meter.
Uiteraard zijn de uitzichten mooi om te zien, als je niet hoeft te rijden, want je moet goed opletten op de fietsers en de af en toe behoorlijk scherpe bochten. Zodra je op de A12 rijdt, gaat het lekker snel, ook dan kun je genieten van de bergen. Zodra je de A13 oprijdt richting Brenner gaat het l snel weer de bergen in. Een behoorlijke klim, maar voor onze camper geen probleem. De Brennerpas is schitternd om te zien. Aan de ene kant van de weg bergen, aan de andere kant de afgrond. Mooie uitzictchten op de groene bergen en de dorpjes die tegen/in de bergen zijn gebouwd. Zodra je Italiaanse grens passeert vrijwel direct de eerste tunnel, er zullen er nog vele volgen.
Om ongeveer 13:15uur waren we in Lazise. Eerst naar de supermarkt gereden, want er ook gegeten worden. De Lidl aldaar is niet zo groot, zoals wij die in Nederland kennen, maar er is voldoende te krijgen. Wel even doorrrijden naar de achterste parkeerplek, want voor bij de winkel kun je niet/moeilijk parkeren. Koel- en proviandkast vol en op naar camping Fossalta, die wij als eerste hadden genoteerd..
Daar aangekomen, werden we voor de receptie al welkom gegeten en in een golfkarretje over de camping gereden om de beschikbare plekke te bekijken en zelf een plaatsje uit te zoeken.
Mooi plekje gevonden in de schaduw van ee boom, nabij het sanitairgebouw. Het sanitair is groot, mooi en schoon. Er zijn voldonde douches en toiletten, zowel zit als hurk).
Je kunt op de camping wel plaatsen treffen die aflopen dus, stelblokken voor de wielen zijn geen overbodige luxe. Snel een bakkie koffie en dan zwembroek aan en op naar het Gardameer. Je loopt vanaf de camping zo naar het (kiezel)strand. Het water was heerlijk, niet zo koud als het Comomeer, waar wij vorig jaar waren.
's Avonds hebben wij een mooie wandeling langs het meer naar Lazise gemaakt. Een wandeling van zo'n 40 minuten. Zeker de moeite waard. Lazise is een mooi stadje met vele restaurantjes en mooie winkeltjes. Een mooi pleintje en mooie gebouwen. Bij de slijter een fles Limoncello gekocht, een heerlijke Italiaanse likeur (was ons door collega's aangeraden). Nog een lekker bakkie cappucino op het terras bij een klein barretje en toen de wandeling terug. Als je de wandeling gaat mken, neem dan net als wij een zaklamp mee. Het is namelijk op de meeste stukken donker.
Dag 3, een dag op de camping
Deze dag is een rijrustdag, niet gaan verkassen maar in Huben blijven. Wij hebben vandaag en wandeling in de bergen gemaakt. Wij wisten van een collega dat er in de bergen een gasthof stond. Dat werd ons doel. De tocht kun je beginnen vanaf de camping. Het is een stevige wandeling geworden. Het pad is op sommige stukken erg stijl en niet overal goed begaanbaar. Je loopt op de meeste stukken door het bos en omdat je klimt, loop je zig zag, dus heb je in het begin van de tocht regelmatig een prachtig uitzicht op het dal. Onderweg kom je ook een tweetal beekjes tegen, die voor de nodige verkoeling kunnen zorgen. Plots werden wij verrast toen we hoog in de bergen een kapel zagen. Die is daar door een familie gebouwd, met behulp van vele gulle gevers en bedrijven.
Een klein stukje verder vind je een uitkijkpost. Deze post is boven het dal gebouwd en je hebt daar een gigantisch mooi uitzicht. Ook al je hoogtevrees hebt, moet je het zeker doen, je wilt dat niet missen. Nog een stukje verder kom je bij de gasthof. Helaas voor ons, was het op maandag een rustdag en konden wij niet genieten van een versnapering. Dus als je deze tocht wil maken, ga dan niet op een maandag.
Een klein stukje verder vind je een uitkijkpost. Deze post is boven het dal gebouwd en je hebt daar een gigantisch mooi uitzicht. Ook al je hoogtevrees hebt, moet je het zeker doen, je wilt dat niet missen. Nog een stukje verder kom je bij de gasthof. Helaas voor ons, was het op maandag een rustdag en konden wij niet genieten van een versnapering. Dus als je deze tocht wil maken, ga dan niet op een maandag.
Terug op de camping hebben wij eigen gebakken brood gekocht. De eigenaar maalt namelijk op maandag graan en bakt daar dan brood van. Wij vonden het brood, met een vleugje anijs heerlijk smaken.
 |
| Een impressie van onze bergwandeling |
Dag 2, de rit naar Huben (Langenfeld) (Oostenrijk)
's Ochtends na een heerlijke douche en alles op het gemak gedaan te hebben om ca. 09:00uur de reis van zo'n 3 uur begonnen. Na Kempten merk je al snel dat je richting Oostenrijk rijdt, want het landschap verandert ras. De bergen komen eraan. Echt prachtig om te zien. Zeker als je net zoals wij nog nooit in Oostenrijk bent geweest, kijk je je ogen uit. Alleen is het goed opletten, want bij Mittelberg ontstond al de eerste file. Van twee naar een baan blijft lastig voor sommige mensen en als er dan ook nog een oprit bij komt wordt het helemaal een drama. Meter voor meter en soms zelfs stilstaan, kropen we voort. Nadat we na een half uur eindelijk de tunnel in reden, dachten we dat we het gehad hadden. Helaas bij Fussen weer file en een eindje verderop bij de Fernpas idem dito. Langzaam vooruit, maar ach je hebt vakantie en zo kan ik als bestuurder ook nog af en toe om me heen kijken en genieten van de uitzichten. Je moet goed opletten in het verkeer in Oostenrijk, want ook in de bergen kom je fietsers op de rijbaan tegen, die tegen de helling op ploeteren. Na de nodige klimmingen en de daarop volgende dalingen, kwamen we aan in het plaatsje Huben. In Huben staat de camping niet goed aangegeven, de TomTom wees ons verkeerd, maar na de weg gevraagd te hebben aan locals, de camping toch gevonden. Door alle oponthoud kwamen we pas om ca. 14:00uur aan. De rit di eigenlijk 3 zou duren, duurde dus zo'n 5 uur. Otztaler Naturcamping is een rustige camping en kent 2 gedeeltes, een gedeelte bestaat uit terrassen en het andere gedeelte is een vlak terrein. Bij aankomst krijg je een plattegrond mee om zelf je plaats uit te kiezen. Wij hebben er voor gekozen om op het vlakke terrein te gaan staan, zodat we mooi uitzicht op de bergen hadden.
Het toiletgebouw bevindt zich centraal op de camping. Voor de toiletten en douches moet je naar beneden en afwassen doe je boven. Alles ziet er netjes uit en is schoon.
Het toiletgebouw bevindt zich centraal op de camping. Voor de toiletten en douches moet je naar beneden en afwassen doe je boven. Alles ziet er netjes uit en is schoon.
 |
| Tussen de bergen |
Dag 1, de rit naar Hohenstadt (Duitsland)
's Morgens om 04:00uur even opgestaan om onze jongste zoon, die niet meer mee gaat
en moest gaan werken bij de Efteling, nog even gedag te zeggen. Daarna nog even terug naar bed om toch uitgeslapen aan de reis te beginnen. Om ca. 08:00uur waren we met alles klaar en hebben we de camper gestart. Eerst vanuit Dongen naar Eindhoven en vervolgens richting Venlo. Vandaar Duitsland in richting Koblenz. De tocht heeft ons langs veel wegwerkzaamheden geleid. Die leverden geen oponthoud op, omdat je met 80km per uur langs die werkzaamheden mag rijden. Onderweg zie je veel bergen en dalen en er moet aardig wat geklommen worden. Maar ons campertje heeft zich kranig geweerd. Indrukwekkend is het Moezeldal (Moseltal). Je rijdt op een hoogte van zo'n 55 meter over de Moezel. Een schitterend uitzicht.
De tocht vanaf de snelweg naar de camping is een grote klim, en zeker de moeite waard. De camping; Waldpark is een rustige camping. Er zijn speciale plaatsen voor mensen die maar 1 nacht blijven. Deze plaatsen bevinden zich vooraan op de camping nabij een klein toiletgebouw, met alleen toiletten en wastafels. De plaatsen zijn op grind.
Op de camping is een (niet verwarmd) zwembad aanwezig en een pizzeria. Het grote toiletgebouw, waar de douches zich bevinden, is netjes en schoon.
en moest gaan werken bij de Efteling, nog even gedag te zeggen. Daarna nog even terug naar bed om toch uitgeslapen aan de reis te beginnen. Om ca. 08:00uur waren we met alles klaar en hebben we de camper gestart. Eerst vanuit Dongen naar Eindhoven en vervolgens richting Venlo. Vandaar Duitsland in richting Koblenz. De tocht heeft ons langs veel wegwerkzaamheden geleid. Die leverden geen oponthoud op, omdat je met 80km per uur langs die werkzaamheden mag rijden. Onderweg zie je veel bergen en dalen en er moet aardig wat geklommen worden. Maar ons campertje heeft zich kranig geweerd. Indrukwekkend is het Moezeldal (Moseltal). Je rijdt op een hoogte van zo'n 55 meter over de Moezel. Een schitterend uitzicht.
De tocht vanaf de snelweg naar de camping is een grote klim, en zeker de moeite waard. De camping; Waldpark is een rustige camping. Er zijn speciale plaatsen voor mensen die maar 1 nacht blijven. Deze plaatsen bevinden zich vooraan op de camping nabij een klein toiletgebouw, met alleen toiletten en wastafels. De plaatsen zijn op grind.
Op de camping is een (niet verwarmd) zwembad aanwezig en een pizzeria. Het grote toiletgebouw, waar de douches zich bevinden, is netjes en schoon.
maandag 24 augustus 2015
Vakantie 2015
Zomervakantie 2015
De camper staat voor de deur. Deze week nog even een wasbeurtje, oliepeil en koelvloeistof checken. Vanbinnen even met de poetslap er door heen. Kleding en de boodschappen er in. Fietsen achterop en dan vertrekken.
De planning is om eerst Duitsland in te rijden richting Stuttgart. Daar ergens te overnachten en vervolgens richten Huben in Oostenrijk. Daar willen we een dag of twee blijven en dan via de Brennerpas richting het Gardameer. Vandaar uit even Verona aandoen en vervolgens naar Venetië. En daarna zien we het wel. Dat is het leuke van vakantie met de camper.
We zullen proberen om onderweg regelmatig een verslag van onze reis te schrijven. Dus blijf ons volgen.
Erik en Angeline.
De camper staat voor de deur. Deze week nog even een wasbeurtje, oliepeil en koelvloeistof checken. Vanbinnen even met de poetslap er door heen. Kleding en de boodschappen er in. Fietsen achterop en dan vertrekken.
De planning is om eerst Duitsland in te rijden richting Stuttgart. Daar ergens te overnachten en vervolgens richten Huben in Oostenrijk. Daar willen we een dag of twee blijven en dan via de Brennerpas richting het Gardameer. Vandaar uit even Verona aandoen en vervolgens naar Venetië. En daarna zien we het wel. Dat is het leuke van vakantie met de camper.
We zullen proberen om onderweg regelmatig een verslag van onze reis te schrijven. Dus blijf ons volgen.
Erik en Angeline.
zondag 12 juli 2015
Weekendje Gorredijk (Friesland)
Wij wilden een lekker rustig weekendje. Omdat wij allebei ook graag een visje vangen zijn we op zoek gegaan naar een camping die aan het water ligt.
GOOGLE biedt dan uitkomst. Via de zoekoptie kleine camping in Friesland aan het water kwamen we terecht bij minicamping De Turfhoeke in Gorredijk (http://www.minicampingdeturfhoeke.nl/).
Vrijdag 10 juli eind van de ochtend de camper gestart en op naar het mooie Friesland.
Lekker op het gemak gereden en onderweg gestopt voor een bakkie en broodje (Het is net vakantie).
Om ongeveer 14:30 uur kwamen we aan bij de camping en direct bij het eerste gezicht beviel het ons.
We werden hartelijk ontvangen door de lieve hond van de eigenaren en de eigenaar zelf natuurlijk.
Ondanks dat hij druk in de weer was, nam hij de tijd om ons ons plekje te wijzen.
Het campingveld ligt er keuring bij en biedt plaats aan 12 plaatsen. Het veld wordt aan 2 zijden omring door water, waar je als (sport)visser aan je trekken komt.
Het toiletgebouw is prima en mooi schoon.
Er is op de camping ook een overdekte fietsenstalling aanwezig.
Je kunt zien, aan hoe netjes alles is en hoe mooi er alles bij ligt, dat de eigenaren weten waar ze mee bezig zijn. Ze zijn ontzettend vriendelijk. 's Avonds maakte de eigenaresse zelfs een rondje over de camping om met iedereen even een praatje maken.
In de buurt zijn diverse routes te fietsen of te wandelen. In een bouwkeet hebben de eigenaren een "VVV-kantoortje" gemaakt, waar je allerhande informatie en routes uit de omgeving kunt vinden.
In Gorredijk (op zo'n 3,5 kilometer afstand) vindt je een busstation, waarvan je naar Heereveen of Drachten kunt reizen. Wij zijn op zaterdag met de bus naar Heerenveen geweest, een ritje met de bus van een klein halfuurtje.
De camping is heerlijk rustig en ligt tussen de landerijen en water, zoals op de foto's hieronder te zien is.
Wij wilden een lekker rustig weekendje. Omdat wij allebei ook graag een visje vangen zijn we op zoek gegaan naar een camping die aan het water ligt.
GOOGLE biedt dan uitkomst. Via de zoekoptie kleine camping in Friesland aan het water kwamen we terecht bij minicamping De Turfhoeke in Gorredijk (http://www.minicampingdeturfhoeke.nl/).
Vrijdag 10 juli eind van de ochtend de camper gestart en op naar het mooie Friesland.
Lekker op het gemak gereden en onderweg gestopt voor een bakkie en broodje (Het is net vakantie).
Om ongeveer 14:30 uur kwamen we aan bij de camping en direct bij het eerste gezicht beviel het ons.
We werden hartelijk ontvangen door de lieve hond van de eigenaren en de eigenaar zelf natuurlijk.
Ondanks dat hij druk in de weer was, nam hij de tijd om ons ons plekje te wijzen.
Het campingveld ligt er keuring bij en biedt plaats aan 12 plaatsen. Het veld wordt aan 2 zijden omring door water, waar je als (sport)visser aan je trekken komt.
Het toiletgebouw is prima en mooi schoon.
Er is op de camping ook een overdekte fietsenstalling aanwezig.
Je kunt zien, aan hoe netjes alles is en hoe mooi er alles bij ligt, dat de eigenaren weten waar ze mee bezig zijn. Ze zijn ontzettend vriendelijk. 's Avonds maakte de eigenaresse zelfs een rondje over de camping om met iedereen even een praatje maken.
In de buurt zijn diverse routes te fietsen of te wandelen. In een bouwkeet hebben de eigenaren een "VVV-kantoortje" gemaakt, waar je allerhande informatie en routes uit de omgeving kunt vinden.
In Gorredijk (op zo'n 3,5 kilometer afstand) vindt je een busstation, waarvan je naar Heereveen of Drachten kunt reizen. Wij zijn op zaterdag met de bus naar Heerenveen geweest, een ritje met de bus van een klein halfuurtje.
De camping is heerlijk rustig en ligt tussen de landerijen en water, zoals op de foto's hieronder te zien is.
zondag 31 mei 2015
Korte vakantie in Edam
Angeline en ik zijn op dinsdag 26 mei voor een korte vakantie vertrokken naar Edam. Via een bekende hadden we gehoord van camping Zeevangshoeve. Een SVR camping gelegen aan de dijk van het IJsselmeer.
De reis er naar toe vlekkeloos verlopen. We hadden er zo'n zin in, dat we in een keer door zijn gereden.
Er was niets te veel gezegd, mooie verharde camperplaatsen. Ook de andere campingplaatsen mogen er overigens zijn. Ruime plaatsen en geen last van de overburen (die heb je namelijk niet).
De camping is en echte boerencamping. Er is nog sprake van een in bedrijf zijnd melkveebedrijf.
Een hoek van de stal is omgebouwd tot receptie en sanitairgebouw. Het sanitair ziet er prima uit. Zo hebben we het op een boerencamping nog niet eerder gezien. Zelfs aan de mindervalide kampeerders is gedacht, er is namelijk een invalide-toilet en -douche aanwezig.
Na aankomst en "installeren" op de fiets naar Purmerend. Afstand is ongeveer 8 a 9 kilometer. De stevige wind getrotseerd, maar dat is goed voor de kilootjes. In Purmerend is een plein,waar alleen maar restaurantjes aan gevestigd zijn. Dus mocht je een keer niet willen koken, heb je hier keus genoeg.
De tweede dag hadden we gepland voor Hoorn. Met de fiets naar Purmerend om daar vervolgens de trein naar Hoorn te nemen. Hoorn is een hele mooie stad gelegen aan het IJsselmeer. Er zijn heel veel oude gebouwen te bewonderen. Een wandeling door Hoorn is zeer aan te raden. Wat wij ook zeer aanraden is het Museum van de 20e eeuw. Het museum is gevestigd in een oude gevangenis. In dit museum maak je als het ware en reis door de tijd. Er zijn een aantal kamers ingericht zoals die in de loop der jaren er uit zagen. Een feest van herkenning, want je ziet allemaal spullen uit je jeugd die je herkent. Van de kruimelveger tot de zwart/wit tv en van de olielamp tot Tupperware. Als je in de buurt bent moet je dit museum echt bezoeken. Voor de prijs (8 Euro p/p) hoef je het niet te laten.
Wat ook de moeite waarde is, is een wandeling over de dijk naar Volendam. Vanaf de camping steek je de weg over om vervolgens de dijk over te steken en aan de waterkant de wandeling te beginnen. Wij liepen tussen de schapen door, het echte buitenleven. In Edam steek je de "oversteek" over en vervolgt over de dijk de wandeling naar Volendam. Je loopt dan langs het IJsselmeer en kunt genieten van het mooie vergezicht. Je loopt zo de boulevard van Volendam op. Aldaar is et natuurlijk en drukte van jewelste,want iedere buitenlander moet Volendam gezien hebben. Voor ons stelde het niet zo veel voor, de ene souvenirwinkel na de andere is er gevestigd. Maar ja dat hoort erbij. Wel mooie traditionele Zaanstreekhuisjes zijn er te bewonderen.
Als de terugreis je te veel lijkt, pak je gewoon de bus (lijn 316) naar Edam.
Vanaf het busstation Edam heb je een mooie uitvalsbasis. Zo zijn wij vanaf daar met de bus naar Amsterdam Centraal gegaan, om vervolgens daar de trein naar Zaandam te nemen. Daar hebben ze een heel mooi winkelcentrum in de stijl van Zaanstreek.
De reis er naar toe vlekkeloos verlopen. We hadden er zo'n zin in, dat we in een keer door zijn gereden.
Er was niets te veel gezegd, mooie verharde camperplaatsen. Ook de andere campingplaatsen mogen er overigens zijn. Ruime plaatsen en geen last van de overburen (die heb je namelijk niet).
De camping is en echte boerencamping. Er is nog sprake van een in bedrijf zijnd melkveebedrijf.
Een hoek van de stal is omgebouwd tot receptie en sanitairgebouw. Het sanitair ziet er prima uit. Zo hebben we het op een boerencamping nog niet eerder gezien. Zelfs aan de mindervalide kampeerders is gedacht, er is namelijk een invalide-toilet en -douche aanwezig.
Na aankomst en "installeren" op de fiets naar Purmerend. Afstand is ongeveer 8 a 9 kilometer. De stevige wind getrotseerd, maar dat is goed voor de kilootjes. In Purmerend is een plein,waar alleen maar restaurantjes aan gevestigd zijn. Dus mocht je een keer niet willen koken, heb je hier keus genoeg.
De tweede dag hadden we gepland voor Hoorn. Met de fiets naar Purmerend om daar vervolgens de trein naar Hoorn te nemen. Hoorn is een hele mooie stad gelegen aan het IJsselmeer. Er zijn heel veel oude gebouwen te bewonderen. Een wandeling door Hoorn is zeer aan te raden. Wat wij ook zeer aanraden is het Museum van de 20e eeuw. Het museum is gevestigd in een oude gevangenis. In dit museum maak je als het ware en reis door de tijd. Er zijn een aantal kamers ingericht zoals die in de loop der jaren er uit zagen. Een feest van herkenning, want je ziet allemaal spullen uit je jeugd die je herkent. Van de kruimelveger tot de zwart/wit tv en van de olielamp tot Tupperware. Als je in de buurt bent moet je dit museum echt bezoeken. Voor de prijs (8 Euro p/p) hoef je het niet te laten.
Wat ook de moeite waarde is, is een wandeling over de dijk naar Volendam. Vanaf de camping steek je de weg over om vervolgens de dijk over te steken en aan de waterkant de wandeling te beginnen. Wij liepen tussen de schapen door, het echte buitenleven. In Edam steek je de "oversteek" over en vervolgt over de dijk de wandeling naar Volendam. Je loopt dan langs het IJsselmeer en kunt genieten van het mooie vergezicht. Je loopt zo de boulevard van Volendam op. Aldaar is et natuurlijk en drukte van jewelste,want iedere buitenlander moet Volendam gezien hebben. Voor ons stelde het niet zo veel voor, de ene souvenirwinkel na de andere is er gevestigd. Maar ja dat hoort erbij. Wel mooie traditionele Zaanstreekhuisjes zijn er te bewonderen.
Als de terugreis je te veel lijkt, pak je gewoon de bus (lijn 316) naar Edam.
Vanaf het busstation Edam heb je een mooie uitvalsbasis. Zo zijn wij vanaf daar met de bus naar Amsterdam Centraal gegaan, om vervolgens daar de trein naar Zaandam te nemen. Daar hebben ze een heel mooi winkelcentrum in de stijl van Zaanstreek.
zondag 3 mei 2015
Weekend Weerribben
Welkom (weer) op onze site. Leuk dat je een kijkje neemt.
Het is al weer tijdje geleden, dat wij iets van ons hebben laten horen, maar dat zal nu wel gaan veranderen. Het kampeerseizoen is namelijk begonnen.
Ons eerste weekendje in 2015 met de camper zit er op.
Al hoewel de weersvoorspellingen voor het weekend niet goed waren, besloten we toch te gaan. We hadden dit weekend immers samen met een collega en zijn echtgenote al lang van te voren gepland.
Vrijdag 24 april 2015 's middags vertrokken richting Wetering, een klein plaatsje in de buurt van Steenwijk. Vanuit Dongen is het 2 uur rijden, zonder oponthoud.
We hadden natuurlijk al voorwerk gedaan en wisten dat het in the middle of nowhere lag. Maar we hadden bewust voor de camping De Turftente gekozen, omdat die direct aan het water lag en we wilden ook een visje vangen.
Camping De Turftente is een kleine camping en licht direct aan viswater. Er zijn twee kampeer veldjes en de woning, met receptie en schuur met toiletgebouw ligt midden tussen deze twee velden in. Het sanitair is wat verouderd en kan een opknapbeurtje gebruiken. Bij de afwasbakken is er alleen koud water.
Het water in de douches en toiletten wordt uit een bron opgepompt. Het water is bruinig en ruikt niet al te fris. Bij de wastafels en de kraantjes op het veld heb je gewoon leidingwater.
De eerste dag (vrijdag) hebben wij lekker aan de waterkant doorgebracht en de nodige vis gevangen, Zelfs onze vrouwen wisten een visje te bemachtigen.
's Avonds hebben wij nog een kleine wandeling gemaakt door het mooie natuurgebied. Je kunt dan zelfs een hert tegen komen. Wij tenminste wel.
Zaterdag zijn we op de fiets naar het Venetië van Nederland gegaan. Giethoorn is zeker de moeite waard om te gaan bekijken. Oude boerderijen en huisjes die alleen maar via het water te bereiken zijn. Er zijn 2 oude dorpen waar je hiervan kunt genieten.
Tip: lunchen in Grand Café de Fanfare.
Zondags hebben we een fluisterbootje gehuurd en hebben een tocht van 2 uur door de Weerribben gemaakt. Dit MOET je zeker doen als je hier verblijft. Je komt op heel mooie plaatsen en je zult genieten van de prachtige natuur. Wij wisten niet dat wij in Nederland zo'n mooie natuur hadden.
Tot zover ons weekendje Weerribben.
Tot de volgende keer!
Het is al weer tijdje geleden, dat wij iets van ons hebben laten horen, maar dat zal nu wel gaan veranderen. Het kampeerseizoen is namelijk begonnen.
Ons eerste weekendje in 2015 met de camper zit er op.
Al hoewel de weersvoorspellingen voor het weekend niet goed waren, besloten we toch te gaan. We hadden dit weekend immers samen met een collega en zijn echtgenote al lang van te voren gepland.
Vrijdag 24 april 2015 's middags vertrokken richting Wetering, een klein plaatsje in de buurt van Steenwijk. Vanuit Dongen is het 2 uur rijden, zonder oponthoud.
We hadden natuurlijk al voorwerk gedaan en wisten dat het in the middle of nowhere lag. Maar we hadden bewust voor de camping De Turftente gekozen, omdat die direct aan het water lag en we wilden ook een visje vangen.
Camping De Turftente is een kleine camping en licht direct aan viswater. Er zijn twee kampeer veldjes en de woning, met receptie en schuur met toiletgebouw ligt midden tussen deze twee velden in. Het sanitair is wat verouderd en kan een opknapbeurtje gebruiken. Bij de afwasbakken is er alleen koud water.
Het water in de douches en toiletten wordt uit een bron opgepompt. Het water is bruinig en ruikt niet al te fris. Bij de wastafels en de kraantjes op het veld heb je gewoon leidingwater.
De eerste dag (vrijdag) hebben wij lekker aan de waterkant doorgebracht en de nodige vis gevangen, Zelfs onze vrouwen wisten een visje te bemachtigen.
's Avonds hebben wij nog een kleine wandeling gemaakt door het mooie natuurgebied. Je kunt dan zelfs een hert tegen komen. Wij tenminste wel.
Zaterdag zijn we op de fiets naar het Venetië van Nederland gegaan. Giethoorn is zeker de moeite waard om te gaan bekijken. Oude boerderijen en huisjes die alleen maar via het water te bereiken zijn. Er zijn 2 oude dorpen waar je hiervan kunt genieten.
Tip: lunchen in Grand Café de Fanfare.
Zondags hebben we een fluisterbootje gehuurd en hebben een tocht van 2 uur door de Weerribben gemaakt. Dit MOET je zeker doen als je hier verblijft. Je komt op heel mooie plaatsen en je zult genieten van de prachtige natuur. Wij wisten niet dat wij in Nederland zo'n mooie natuur hadden.
Tot zover ons weekendje Weerribben.
Tot de volgende keer!
Abonneren op:
Posts (Atom)